Vanaf 1 januari 2020 gaat Dorresteijn Stylingstudio een samenwerking aan met R van Bemmel erfscheiding.
Huis & tuin zijn vandaag de dag echt een samensmelting en versterken elkaar. Een sierhek in passende stijl bij het woonhuis, een terras dat samensmelt met de aangrenzende woon of tuinkamer zijn enkele voorbeelden van deze samenwerking. Door kennis en kracht te delen kunnen we onze opdrachtgevers een totaalplaatje aanbieden..Dit geeft meer transparantie, is kostenbesparend en bied meer gemak voor de klant.
Neemt u gerust een kijkje op de website van ons splinternieuwe bedrijf: BD Hekwerk Huis&tuinprojecten
Op deze druiligere middag niks te doen? Trek je kids achter de Playstation of tv vandaan en ga gezellig aan de slag, leuk om bijv te maken voor moederdag voor (schoon)moeder of oma.
Dit heb je nodig:
Leeg glazen flesje (bijv kringloop).
stukje stof, touw, ijzerdraadje, wat bloemetjes.
Maak het flesje schoon, knip een lapje stof op gewenste maat en knoop met het touwtje dit als etiket om de fles.
Buig het ijzerdraad zo dat je een hengsel krijgt zodat je het vaasje straks recht kunt ophangen.
Beetje water, wat frivole bloemetjes erin en klaar is je hangvaasje.
Ook leuk om er een aantal aan een dikke tak boven eettafel op te hangen, feeststemming gegarandeerd!
Alweer een tijdje erg stil op mijn site maar op achtergrond heel druk met allerlei leuks. Met de vrijmarkt net achter de rug waar ik leuke bloempotjes en manden heb gescoord heb ik een leuke zelfmaker voor je in petto.
Planten zijn niet meer weg te denken in ons huis en populairder dan ooit. Met deze DIY heb je al je groene vriendjes bij elkaar en verrijd je het plantenrek gemakkelijk naar bijv je keuken om ze te vertroetelen. Een oud metalen rek waar ooit servetten hebben ingezeten heb ik al een tijdje in mijn bezit, het ding heeft al vele functies gehad en veranderd uiteraard steeds van uiterlijk. Voor dit plantenproject heb ik het rek mat goud gespoten. De zwarte wieltjes en frisgroene planten steken mooi af zo. Met plantenhangers, haken en touw bevestig ik de plantjes aan het rek, een beetje mooie verdeling maken, planten die heel licht moeten of juist iets meer van schaduw houden aan dezelfde zijde zodat je het rek op de juiste manier kunt neerzetten. Planten die vaak water nodig hebben bevestig ik aan haakjes zodat ze gemakkelijk los en vast kunnen, de anderen planten die met wat minder water af kunnen maak ik vast met stevig touw.Ik ben er ieder geval erg blij mee🤩🌺
Deze titel doet misschien wat dramatisch aan maar dat is geheel niet de insteek van mijn verhaaltje van vandaag. Zoals elk mens heb ik ook wel eens last van alle chaos in en om ons huis, het duurt wel eventjes voor ik me er ook kapot aan ga ergeren maar als dat kookpunt bereikt is dan is de beer ook echt los. Berg je dan maar, want als je niet uitkijkt verdwijnt alles in de kliko of kofferbak.
Deze week heb ik deelgenomen aan een fotostyling challenge met als thema Organise, de ultieme manier om mij aan het ordenen en opruimen te krijgen. Het was bijna leuk aan het worden al dat organizen, bijna….
Totdat Marie Kondo zich te pas en te onpas op mijn tijdlijn vertoonde. De een na de andere foto had als bijschrift; #inspiredbijMarieKondo . Nu had ik deze Japanse wervelwind al vaker langs zien razen op Netflix in haar populaire serie Tidying Up with Marie Kondo maar ik was nooit echt gemotiveerd om tijdens het bankhangen actieve opruimprogramma’s te gaan bingewatchen. Laat ik er eens een uurtje aan wagen bedacht ik me toen ik gisteravond mijn laatste organised foto had gepost en toch al een beetje in de opruim modus zat en heb ons Marie eens uitvoerig bestudeerd. Toegegeven, ze gaat als een tierelier en zelfs de meest vervuilde deelnemer uit “mijn leven in puin” zou er schoonmaakwoede van krijgen.
Voor degene die de Konmarie methode niet geheel eigen zijn hier een kleine samenvatting;
het gaat er dus om dat alles wat je in huis hebt of bezit moet vastpakken, bekijken en me af vragen heb ik het nodig en nu komt het.. dat je moet voelen of er een vonkje is, op zn Marie’s; does it spark joy?.
Kijk en dan ben je mij dus kwijt, zie je mij al staan met 40 enkele sokken, te kleine, verwassen of kapotte kleding, afgedankt speelgoed, een voorraadkast met 12 aangebroken doosjes rijst of macaroni etc etc etc en dan bij ieder item even voelen of er nog wat joy of sparkling aan te pas komt. En dan heb ik het dus nog niet eens over al mijn verzamelde kringloop, rommelmarkt en erfstukken die mijn huis in de loop der jaren gevuld hebben, natuurlijk is het een me meer lief dan het ander maar ik ga toch echt niks weg doen, hoogstens verplaatsen naar de schuurzolder maar ik geloof niet dat dat de bedoeling van Marie is. Ik weet dat dit een vrij kort door de bocht op zn Kariens is uitgelegd en deze methode ook best goeie uitvalshoeken bevat alleen zie ik mezelf gewoon niet mijn bloesjes in een vreemde origami vouwtechniek opbergen in een of andere overzichtelijke la, nee, ik voel meer happy bij de methode van #leervanfred, dat je om te beginnen zo af en toe je kast detoxt, allemaal de zelfde hangers koopt en al je kelding netjes en niet binnenste buiten terugflikkert in je kledingkast.
Maar goed, ik was dus lekker de hele week al flink op weg en heb mijn slaapkamer, badkamer en schuurtje opgeruimd, met als gevolg dat alles 3 hoog gestapeld stond op de achterbank van mijn auto om te worden weggebracht. Kijk, dat heb ik dan weer wel, geen goede spullen zomaar weggooien maar kleding in de kleding inzamelbak en de bruikbare spullen richting kringloop brengen.
En daar gaat het dus falikant mis… Als de vriendelijke meneer van de kringloop met zweet op zijn rug de laatste dozen mij helpt sjouwen naar de opslag zie ik in een flits allerlei schatten opdoemen tussen de vuilniszakken en verhuisdozen. Alsof de beste man het ruikt zegt hij dat ik best wel even mag rondsnuffelen of er wat voor me bij zit en voor ik het weet is de achterbank van mijn zo juist geleegde auto weer tot de nok toe gevuld met te leuke meubeltjes, oude boeken, decoratiemateriaal en ga zo maar door. Ik reken snel af en ga naar huis om de auto leeg te maken, gelukkig had ik de hele week grondig opgeruimd en is er weer veel plek in de schuur gekomen om mijn nieuwe aanwinsten op te bergen. Die Marie is zo gek nog nie…
Januari, een nieuw jaar met nieuwe plannen en werkzaamheden maar ook mag iets vernieuwen in mijn huis niet ontbreken in dat rijtje. Met een lijstje van nog niet ontdekte kringloopparadijzen ging ik met een vriendin op een druilerige januaridag op pad. Ook had ik al een tijdje wat speciale zoekopdrachten voor klanten uitstaan dus twee vliegen in 1 klap. Het begon al lekker, het eerste adres bleek sinds 1 januari 2019 te zijn gestopt dus snel richting de volgende dan maar.
Een gezellige drukte bij de ingang wekte onze nieuwsgierigheid en al gauw bleek dat bij de betreffende kringloophal een tv programma werd opgenomen, daar wilde ik natuurlijk meer van zien en wurmde mezelf tussen de mensenmassa om een glimp van de tv sterren op te vangen. Een man met een flink geföhnde bos haar met geruit colbert en een cameraploeg in zijn kielzog was alles wat ik zag en ik besloot toch mijn eigen ding te gaan doen. De eerste zoekopdracht was een ronde houten bak of oude houten handgemaakte schaal, als het maar geschiedenis uitademde en donkerbruin van kleur was, tot zover de wens van mijn opdrachtgeefster.
Mijn winkelkar puilde inmiddels uit van mooie oude kopjes, een brocante theekastje, een hutkoffer en wat glaswerk maar geen spoor van de gewenste schaal. Intussen was de tv ploeg klaar met filmen en zag ik alleen nog hun volgeladen karretjes bij de toonbank staan. Mijn vriendin zag het ook en of er een konijn uit de hoed van Hans Klok kwam zetten slaakten we allebei een zucht v opwinding..want onderop dat ene karretje zagen we de gezochte houten schaal. Ik wist direct..deze bedoelde mijn klant, ik moest dat ding zien te bemachtigen! Waar die hele crew gebleven was mag joost weten, we zagen ze nergens meer, dus konden niet vragen of ze de schaal wilden afstaan!
Toen we een vriendelijke medewerkster om hulp vroegen kreeg ik als antwoord dat de schaal echt niet te koop was. De karren vol spullen bleken retour te komen vd tv ploeg en moesten weer terug de winkel in, dat kwam goed uit!..dacht ik.. Maar wat schetsten onze verbazing? we konden de schaal niet kopen want het prijskaartje was er van af. Ja dus? Dan doe je er een nieuw kaartje aan? Er was geen praten aan, de aardige mevrouw veranderde plotsklaps in een strenge schooljuf en was niet voor onderhandeling vatbaar. Ik mocht de volgende dag terugkomen om de schaal te kopen want dan hadden ze het weer geprijsd. Ja zeg! ik ben er nu toch! Mijn vriendin had al lang door dat dit totaal geen zin had en probeerde mij te overtuigen het pand te verlaten zonder schaal.
Na een kwartier soebatten over en weer droop ook ik teleurgesteld af, de hele dag bleef de schaal in mijn kop zitten. De rest van onze kringloopdag was gezellig en we hadden veel leuke items op de kop getikt en ik was de schaal al bijna vergeten totdat we op de terugweg weer langs de stad reden waar de kringloop van vanochtend gevestigd wa .
Hup, hier naar links dirigeerde ik mijn vriendin en ze begreep direct dat we nogmaals naar de bewuste winkel gingen. Ze kent mijn stelligheid ondertussen en moest lachen. Ik sprong de auto uit en terwijl zij met draaiende motor voor de ingang bleef wachten struinde ik in razend tempo de schappen af. Ahaaaaa, daar stond ie hoor, “mijn”schaal!
Met kloppend hart tilde ik het ding op om de prijs op de onderkant te bekijken en kreeg spontaan een hartverzakking. Er was een flinke prijs opgeplakt en iets in mij zei dat dit vast kwam door mijn actie eerder die dag met de medewerkster. Toch nam ik de schaal mee en rekende snel af, blij dat ik mijn klant kon verrassen met de geslaagde zoekopdracht. Ik stuurde haar een berichtje met een foto en zat al hoopvol te wachten op een blije reactie. Ze zou vast staan te juichen op tafel dat ik haar schaal had gescoord vandaag. Een reactie kreeg ik, alleen niet die ik gehoopt had, ze had inmiddels online een replica besteld en vond dat eigenlijk wel prima.
Mijn vriendin proestte het uit en ik zat chagrijnig met de schaal op schoot te bedenken wat ik er mee ging doen nu. Het was best een duur ding en niet echt iets wat ik zelf neer zou zetten, ik besloot de schaal zolang in de schuur te stallen en er een goede bestemming voor zoeken.
De bestemming was sneller gevonden dan ik dacht, mijn kind had een voederbak nodig voor de jonge konijnen en heeft het ding in het konijnenverblijf gezet..nou ja, toch nog iemand blij van de schaal geworden..
Dorresteijn Styling Studio 